De integriteitsdrempel
Voordat ik als zelfstandige aan de slag ging, werkte ik vijftien jaar lang als projectmanager in enkele Belgische vertaalbureaus.
Ook al besef ik nog steeds niet hoe ik dat zo lang heb kunnen volhouden, die lange tijd gaf me wel een uniek perspectief in het leven van grote vertaalbureaus. Dat perspectief leert me dat er een gigantisch verschil is tussen wat die vertaalbedrijven in hun marketing aanbieden en wat ze daadwerkelijk uitvoeren.
Het gebeurde af en toe dat een klant uit mijn klantenportefeuille een groot vertaalproject had, maar met een compleet onrealistische deadline of al te gekke andere verwachtingen. Mijn natuurlijke reactie was dan ook het project te weigeren omdat het onmogelijk was om het op een kwaliteitsvolle manier tot een goed einde te brengen.
Dat was buiten de waard gerekend. De directeur verplichtte me elke keer opnieuw om het project toch aan te nemen en uit te voeren. Dat de kwaliteit die zo vaak in de bedrijfsmarketing werd aangehaald niet kon worden gehaald, was van geen tel. De omzet telde.
Dat gold overigens niet alleen in dergelijke onrealistische projecten. In géén van de bureaus waar ik werkte, werden vertalingen gereviseerd zoals het hoorde: een tweede vertaler die zin per zin de vertaling nakeek op taal én inhoud.
Die vertaalbureaus hadden er geen problemen mee om hun integriteit op te offeren voor omzet.
Anders en beter
Toen ik zelfstandige werd, vond ik dat het ook anders moest kunnen. Ik ging voor kwaliteit en ik beloofde mezelf die integriteitsdrempel nooit over te steken en nooit toe te geven aan de lokroep van extra omzet.
Integriteit = Je gedachten en acties kiezen op basis van waarden in plaats van persoonlijk voordeel
Zo kreeg ik onlangs een dringende opdracht van een vaste klant binnen. Maar al na een half uur werd duidelijk dat het een onmogelijke opdracht was. Zorgen voor een kwaliteitsvolle vertaling binnen de gestelde termijn bleek gewoonweg niet mogelijk.
Kon ik dan niet zorgen voor een ‘slordige’ vertaling zodat de klant toch al iets had? Kunnen wel, willen niet. Zo’n vertaling beantwoordt immers niet aan de door mezelf gestelde kwaliteitsdrempel. En die drempel, en dus mijn integriteit, is mij heilig. Zelfs als de klant bereid zou zijn om me daar een pak extra voor te betalen, dan nog geef ik die niet op.
Ben ik die klant dan niet kwijt? Waarom dan wel? Die klant respecteerde mijn beslissing en was maar al te blij met de tips die ik hem gaf waarmee hij zelf voor een ‘slordige’ vertaling kon zorgen. Die komt volgende keer zeker terug, want hij weet dat ik in tegenstelling tot velen niet inboet op kwaliteit en die echt wel voorop plaats.
Die integriteitsdrempel is een krachtig marketingelement en typeert iemand als ondernemer. Op voorwaarde natuurlijk dat men ze nooit verloochent.
En jij, heb jij zo’n drempel voor jezelf en je onderneming bepaald?